Flexwerkers, zoals oproepkrachten, uitzendkrachten en werknemers met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, vormen een belangrijk deel van de van de werknemers in ons land. De rechten en plichten van flexwerkers verschillen met die van vaste werknemers. In deze blog bespreken we de belangrijkste rechten en plichten, en de verschillen met werknemers die werkzaam zijn op basis van een reguliere arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd.
Vaste werknemers hebben een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, ook wel een vast contract genoemd. Dit biedt hen zekerheid over hun baan en inkomen, en geeft hen meer bescherming in geval van ontslag.
Flexwerkers hebben meestal een contract voor bepaalde tijd of ze werken op oproepbasis, zoals nulurencontracten. Dit betekent dat hun arbeidsovereenkomst minder zekerheid biedt. Het aantal te werken uren kan per periode verschillen en de duur van het contract is vaak tijdelijk.
Vaste werknemers ontvangen doorgaans een vast maandsalaris. Zij hebben recht op doorbetaling bij ziekte en krijgen vakantiegeld naast hun reguliere salaris.
Als flexwerker word je meestal per gewerkt uur betaald. Bij oproepcontracten ontvang je alleen salaris voor de uren die je daadwerkelijk werkt. Dit betekent dat je inkomen minder stabiel kan zijn dan dat van een vaste werknemer.
Bij ziekte hebben vaste werknemers recht op loondoorbetaling van minstens 70% van hun salaris gedurende maximaal twee jaar.
Voor flexwerkers ligt dit anders. Afhankelijk van het type contract, hebben oproepkrachten in sommige gevallen geen recht op loondoorbetaling bij ziekte.
Vaste werknemers hebben recht op minimaal vier keer hun wekelijkse arbeidsduur aan vakantiedagen per jaar. Dit is vastgelegd in de wet. Daarnaast ontvangen zij vakantiegeld van ten minste 8% van hun bruto jaarsalaris.
Als flexwerker bouw je ook vakantiedagen op. Bij een oproep- of nulurencontract bouw je vaak vakantie-uren op per gewerkt uur. Dit betekent dat je minder vakantiedagen opbouwt als je minder uren werkt.
Ook heb je recht op vakantiegeld. Doorgaans wordt het vakantiegeld een keer per jaar (in mei of juni) uitbetaald. Soms wordt het vakantiegeld periodiek (bijvoorbeeld per uur of per maand) voldaan.
Vaste werknemers hebben over het algemeen een betere ontslagbescherming. Werkgevers moeten een rechtsgeldige reden (ontslaggrond) hebben om een vast contract door middel van een ontslagprocedure beëindigd te krijgen.
Flexwerkers hebben minder ontslagbescherming. Voor uitzendkrachten geldt bijvoorbeeld vaak een uitzendbeding, hetgeen betekent dat hun dienstverband automatisch eindigt als de opdracht bij de opdrachtgever stopt. Bij oproepkrachten kan de werkgever het contract eenvoudig beëindigen aan het einde van de overeengekomen contractperiode.
Vaste werknemers hebben recht op een WW-uitkering als ze werkloos worden, indien ze onvrijwillig werkloos raken en aan de wekeneis (minimaal 26 weken hebben gewerkt in de 36 weken voordat men werkloos werd) voldoen.
Als flexwerker kun je ook recht hebben op een WW-uitkering als je dienstverband is geëindigd. Voor flexwerkers gelden voor het verkrijgen van een WW-uitkering dezelfde voorwaarden als voor werknemers waarvan hun vaste contract is geëindigd. Bij oproepcontracten kan het lastiger zijn om aan de WW-voorwaarden te voldoen, zeker in het geval je (te) weinig uren hebt gewerkt.
Heb je vragen over jouw rechten als flexwerker of behoefte aan juridisch advies? Neem contact op met de ervaren juristen van het Juridisch Centrum. We zijn bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 08.00 tot 18.00 uur. Bel ons voor een gratis eerste adviesgesprek.